🧘‍♀BACK TO BASICS

 

Jakiś czas temu na mojej stronie na FB zabrałam Was w 10-tygodniową podróż przez Jogasutry Patanjalego. Teraz wszystko to, co napisałam wrzucam tu na bloga, tak, abyście mogli wracać do tego, kiedy przyjdzie wam ochota. 

"Jogasutry" to starożytne indyjskie teksty składające się z 196 krótkich zdań lub aforyzmów, napisanych przez Patanjalego. Dzielą się na 4 rozdziały.

⒈Pierwszym stopniem jogi są Yamy.

Yamy to zbiór 5 zasad etycznych regulujących nasze relacje z innym. A nieprzestrzeganie ich powoduje chaos.

Są to: Ahimsa (niekrzywdzenie), Satya (prawda), Asteya (nie-kradzenie), Brahmacharya (wstrzemięźliwość), Agarigraha (nie-gromadzenie).

Ahimsa (Niekrzywdzenie) - To praktyka miłości, współczucia i szacunku nie tylko dla wszystkich istot ale przede wszystkim dla siebie.

Dbanie o własne zdrowie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, jest formą ahimsy. Samoświadomość i dbałość o siebie przekładają się na lepsze relacje z innymi.

Ahimsa zaczyna się od słuchania swojego ciała. Nie robisz niczego, co wywołuje ból lub dyskomfort. Zawsze szanujesz swoje fizyczne ograniczenia.

Ahimsa to również unikanie przemocy wewnętrznej. Unikasz negatywnych myśli o sobie i o swoim ciele. Zamiast skupiać się na brakach, doceniasz to, co twoje ciało potrafi robić.

Ahimsa podczas praktyki jogi: Ćwicząc na macie, dbasz o równowagę, unikasz forsowania się. Praktyka powinna by wyrazem delikatności i doceniania, a nie agresji wobec ciała.

Ahimsa zachęca do unikania przemocy w wszelkiej formie, zarówno w komunikacji słownej, jak i w działaniach fizycznych. Pomaga to w budowaniu harmonijnych relacji z innymi.

Praktyka ahimsy w asanach to nie tylko fizyczne unikanie kontuzji, ale także budowanie świadomości, szacunku i miłości wobec siebie podczas każdej sesji jogi.

Ahimsa pomaga w kierowaniu uwagi na konsekwencje naszych działań. Uczy nas, że nasze decyzje i czyny mogą wpływać na innych, dlatego warto być odpowiedzialnym za swoje postępowanie.

Ahimsa może przybrać wiele form, od wybrania dla siebie weganizmu, poprzez świadome wybory konsumenckie, pomaganie innym, szanowanie innego punktu widzenia, tworzenie pozytywnych inicjatyw. Chodzi o to, aby najogólniej rzecz ujmując, być dobrym człowiekiem. Co nie znaczy, że jeśli nie wybierasz dla siebie np. weganizmu powoduje, że jesteś złym człowiekiem! Jedno nie wyklucza drugiego oraz jedno nie gwarantuje drugiego .

Praktyka ahimsy pomaga kształtować naszą moralność, poczucie wspólnoty i postawę miłości i szacunku wobec świata i samego siebie. W ten sposób, ahimsa stanowi fundament dla bycia dobrym człowiekiem.

SATYA - oznacza "PRAWDĘ"

Praktykowanie satyi oznacza bycie szczerym zarówno wobec siebie, jak i innych. To buduje autentyczność i uczciwość w relacjach.

Społecznie: W społeczeństwie opartym na prawdzie komunikacja staje się bardziej klarowna, co przyczynia się do budowania zaufania i zdrowych relacji.

W praktyce asan ważne jest, aby być szczerym ze sobą. Oznacza to akceptację swoich ograniczeń, umiejętność słuchania własnego ciała i unikanie forsowania się w pozycje, które mogą prowadzić do kontuzji.

Prawda w praktyce asan to również akceptacja tego, jak wygląda nasza praktyka w danym momencie. Czasem możemy mieć lepsze, czasem gorsze dni. Satya uczy akceptacji i cieszenia się praktyką bez oceniania.

W życiu codziennym, Satya, czyli zasada prawdy, odnosi się do bycia szczerym i prawdomównym we wszelkich aspektach naszego życia. Unikanie kłamstw i manipulacji, a także wyrażanie swoich myśli i uczuć w sposób otwarty i uczciwy.

W relacjach z innymi ludźmi, Satya oznacza bycie prawdziwym wobec siebie i partnera. Otwarte dzielenie się uczuciami, oczekiwaniami i potrzebami.

Satya to również zgodność z własnymi wartościami i przekonaniami. Życie zgodnie z tym, co uważamy za słuszne i ważne, nawet gdy może to być trudne.

Prawda w Działaniu - czyli podejmowanie działań zgodnych z własnymi przekonaniami i wartościami. Unikanie hipokryzji i konsekwentne postępowanie zgodnie z prawdziwym obrazem samego siebie.

Satya obejmuje też bycie wiernym swoim celom i aspiracjom. Nie uleganie wpływom zewnętrznym, ale kierowanie się wewnętrznymi przekonaniami.

Prawda, zgodność z samym sobą i otwartość na prawdziwe wartości są kluczowe dla praktyki Satyi w życiu codziennym. To podejście pozwala na budowanie głębszych, bardziej autentycznych relacji zarówno z innymi, jak i ze sobą samym.

ASTEYA (Niekradzenie) - Zasada niepozbawiania innych ich dóbr, nie tylko materialnych, ale także emocjonalnych czy intelektualnych.

Indywidualnie:

Unikanie Kradzieży Fizycznej: Najbardziej oczywista część asteyi. Oznacza to, że praktykujący powinien powstrzymywać się od fizycznego zabierania rzeczy, które nie należą do niego bez zgody właściciela.

Unikanie Kradzieży Emocjonalnej: Asteya obejmuje również aspekty emocjonalne. Praktykujący powinien starać się unikać kradzieży spokoju czy szczęścia innych poprzez emocje, takie jak zazdrość czy złość.

Unikanie Kradzieży Intelektualnej: Asteya zachęca do szacunku dla intelektualnej własności innych, unikania plagiatu i szacunku dla pracy twórczej.

Szacunek dla Własności i Zasobów Innych: Asteya zachęca do rozwijania postawy szacunku i doceniania cudzej własności oraz cudzych osiągnięć czy wiedzy, oraz do nie zabierania czyjegoś czasu, uwagi czy energii, poprzez własną niezaspokojoną potrzebę np. uwagi, czy bycia widzianym.

Społecznie: W społeczeństwie, gdzie praktykuje się niekradzież, wzrasta zaufanie, a uczciwość staje się fundamentem solidarności.

W praktyce asan:

Podczas zajęć jogi, szanuj czas innych uczestników i nauczyciela. Staraj się nie spóźniać na zajęcia, a jeśli Ci się zdarzy spóźnić, postaraj się wejść na salę bardzo cicho, nie zakłócając spokoju i skupienia innych.

Asteya obejmuje również kwestię nie kradzieży w sensie emocjonalnym. Unikaj zalewania innych uczestników zajęć swoimi emocjami oraz unikaj porównywania swojej praktyki do praktyki innych. Każde ciało jest inne, a każdy ma swoje własne tempo i ograniczenia.

Asteya w praktyce asan to nie tylko dbałość o fizyczne aspekty praktyki, ale również świadome podejście do praktyki, z poszanowaniem dla siebie, innych uczestników i otaczającego środowiska.

BRAHMACHARYA - Wstrzemięźliwość seksualna ( i nie tylko). To UMIAR w życiu seksualnym, ale też umiar w używaniu energii życiowej we wszystkich aspektach życia.

Kierując się tą zasadą, możesz zadać sobie pytanie: Jak siebie rozdajesz?

Brahmacharya to nie tylko abstynencja seksualna, jak niektórzy mogą sądzić, ale również sztuka świadomego zarządzania energią i uczuciami.

Brahmacharya uczy nas szacunku dla naszego ciała, umysłu i ducha, zachęcając do dbania o nie i unikania nadmiaru, który może prowadzić do rozproszenia i chaosu.

W praktyce asan, brahmacharya manifestuje się poprzez świadome wykorzystanie energii w praktyce, by być obecnym w każdym ruchu i oddechu.

To również świadome podejście do życia poza matą, kiedy przenosimy zasadę umiarkowania do naszych codziennych wyborów i zachowań.

Głębsza praktyka jogi dzięki praktykowaniu brahmacharyi. Umiarkowanie w życiu codziennym wspiera praktykę jogi. Pozwala na skupienie się na asanach i pranayamie bez rozpraszających myśli i emocji, co prowadzi do głębszego doświadczenia praktyki.

Świadome zarządzanie energią i dbałość o ciało przynoszą korzyści zdrowotne. Umiarkowana dieta, regularna aktywność fizyczna i odpowiednia ilość snu wspierają dobrą kondycję fizyczną i witalność. Brahmacharya uczy umiarkowania we wszystkich aspektach naszego życia, co nie oznacza narzucania na siebie OGRANICZEŃ! Oznacza to świadomy wybór, świadome zarządzanie sobą.

Umiarkowanie, wstrzemięźliwość, kształtuje naszą świadomość i obecność w każdym momencie. Pozwala nam być bardziej świadomymi naszych decyzji i działań, co prowadzi do bardziej autentycznego i spełnionego życia

Dzięki praktyce brahmacharyi możemy doświadczyć głębokiego spokoju i równowagi, która przenika każdy aspekt naszego życia.

APARIGRAHA - Niegromadzenie, Nieprzywiązywanie się. W sanskrycie "aparigraha" oznacza dosłownie "nieprzywiązywanie się" lub "nieposiadanie nadmiaru".

Aparigraha zachęca do świadomości własnych potrzeb oraz do umiejętności rozróżniania między potrzebami a chwilowymi pragnieniami.

Niezachłanność: Aparigraha polega na rezygnacji z nadmiernego pragnienia posiadania materialnych dóbr oraz pragnień, które prowadzą do ciągłego uczucia niedosytu.

Umiejętność rezygnacji: Ta zasada jogi uczy umiejętności pozbywania się zbędnych rzeczy oraz przywiązań, które mogą ograniczać naszą wolność i spokój umysłu.

Aparigraha zachęca do życia w sposób prosty, minimalizując zbędne "rozpraszacze" i skupiając się na istotnych wartościach życiowych.

Akceptacja zmian: Praktyka aparigrahy polega też na akceptacji zmian w życiu oraz na elastyczności wobec nieprzewidywalnych sytuacji.

Czy umiesz puszczać czy wciąż starasz się trzymać tego, co masz?

Wolność emocjonalna: Poprzez ograniczanie przywiązań do rzeczy materialnych, aparigraha przyczynia się do osiągnięcia większej wolności emocjonalnej i spokoju umysłu.

Otwartość na obfitość życia: Zrozumienie aparigrahy prowadzi do otwarcia się na bogactwo życia w różnych formach - nie tylko materialnych.

Podczas praktyki asan, aparigrahą jest koncentrowanie się na doświadczaniu samego ciała i oddechu, zamiast skupianie się na osiągnięciu określonego wyniku czy perfekcji w pozycji.

W praktyce jogi wyzwól się od potrzeby osiągnięcia określonej pozycji czy poziomu zaawansowania. Pozwól ciału swobodnie eksplorować ruchy i oddech, reagując na własne potrzeby i sygnały.

Odpuszczanie potrzeby perfekcji: Zamiast dążyć do perfekcji w pozycjach jogi, praktykuj akceptację nieperfekcyjności i doświadczaj radości z każdego postępu, bez względu na to, jak mały czy duży.

Aparigraha w praktyce asan może prowadzić do większej wolności, równowagi i akceptacji zarówno na macie jogi, jak i poza nią.

２. Niyamy są zbiorem wewnętrznych zasad, które dotyczą naszej postawy i relacji z samym sobą oraz z innymi. Mają one na celu rozwój osobisty i duchowy praktykującego.

SAUCHA - Czystość. Saucha odnosi się do czystości, zarówno fizycznej, jak i psychicznej i obejmuje kilka aspektów:

Czystość ciała: Saucha zachęca do utrzymania czystości ciała, dbanie o higienę osobistą. Regularna praktyka jogi pomaga również w oczyszczaniu ciała poprzez pot i ruch, co może przyczynić się do ogólnej czystości fizycznej.

Czystość umysłu: Saucha obejmuje też utrzymanie umysłu w stanie czystości poprzez unikanie negatywnych myśli, emocji i zachowań. Regularna praktyka medytacji i skupienia może pomóc w oczyszczeniu umysłu z toksycznych myśli i stresu, co prowadzi do większej jasności umysłu i spokoju wewnętrznego.

Czystość diety: Saucha zachęca także do spożywania zdrowej, czystej diety, bogatej w świeże owoce, warzywa, zdrowe tłuszcze i białka. Unikanie przetworzonej żywności, alkoholu, nikotyny i innych substancji toksycznych może pomóc w zachowaniu czystości ciała i umysłu.

Czystość otoczenia: Saucha zachęca do praktykowania asan w czystym, uporządkowanym środowisku. Usuwanie zbędnych przedmiotów z przestrzeni w której praktykujesz oraz utrzymanie czystości maty jogi pomaga w skupieniu się na praktyce i uniknięciu niepotrzebnych zakłóceń.

Dbałość o czystość otoczenia oraz utrzymanie porządku wokół siebie może pomóc w zwiększeniu skuteczności w codziennych działaniach. Praca w czystym, uporządkowanym środowisku może sprzyjać lepszej koncentracji i wydajności.

Praktykowanie sauchy wymaga samodyscypliny i systematyczności, co może przyczynić się do rozwoju osobistego. Dbałość o czystość i porządek wymaga regularnej praktyki i konsekwencji, co może być również przydatne w osiąganiu innych celów życiowych.

Niyamy, w tym Saucha są podstawą praktyki duchowej. Dbałość o czystość ciała, umysłu i otoczenia jest ważnym elementem przygotowania do praktyk medytacyjnych i duchowych.

SANTOSHA - ZADOWOLENIE, lub "zadowolenie z tego, co się ma".

Jest to fundamentalna zasada jogi, która skupia się na kultywowaniu wdzięczności za to, co już posiadamy, zamiast skupiania się na tym, czego nam brakuje.

Santosha w praktyce jogi odnosi się do stanu wewnętrznego spokoju, zadowolenia i akceptacji tego, co jest obecnie. Oznacza to akceptację swojego życia, sytuacji, ciała i umysłu bez pragnienia czegoś więcej.

Wdzięczność jest kluczowym elementem santoshy. Kiedy praktykujesz wdzięczność za to, co już masz, zaczynasz dostrzegać więcej powodów do radości i zadowolenia w codziennym życiu.

Praktykując zadowolenie z obecnego stanu rzeczy, rozwijasz w sobie odporność na zmiany i trudności. Zamiast martwić się przyszłością lub tęsknić za przeszłością, uczysz się akceptować teraźniejszość taką, jaka jest.

Santosha pomaga w akceptacji siebie samego. Zamiast porównywać się z innymi lub ciągle dążyć do doskonałości, zaczynasz doceniać swoje własne talenty, umiejętności i osiągnięcia.

Uważność, czyli świadomość obecnej chwili bez osądzania, jest kluczowa dla praktyki santoshy. Poprzez praktykę uważności, możesz zauważać i akceptować swoje myśli, uczucia i doznania bez nadmiernego przywiązania lub odrzucania.

W PRAKTYCE ASAN, zasada santoshy manifestuje się poprzez akceptację i cieszenie się z obecnego stanu ciała i umysłu podczas praktyki. Kultywujesz wdzięczność za samą możliwość wykonywania praktyki, za to że Twoje ciało może się ruszać i doceniasz to, co twoje ciało umie zrobić.

Santosha pomaga znaleźć równowagę między wysiłkiem a odpoczynkiem podczas praktyki asan. Istotne jest, aby praktykować cierpliwość i akceptację wobec swoich ograniczeń, jednocześnie starając się rozwijać i poszerzać swoje możliwości poprzez systematyczną praktykę.

Santosha zachęca do wdzięczności za możliwość praktykowania jogi i dostrzegania korzyści płynących z regularnej praktyki. Docenianie każdej praktyki jako okazji do rozwoju fizycznego, emocjonalnego i duchowego pomaga utrzymać praktykę przez długie lata. A praktyka sama w sobie staje się wspaniałym narzędziem samopoznania i akceptacji.

TAPAS - Gorliwość, żar, zapał - termin ten odnosi się do zasady dyscypliny, poświęcenia i wewnętrznego ognia potrzebnego do praktyki duchowej i samodoskonalenia.

Tapas to praktyka SAMODYSCYPLINY prowadzącej do rozwoju wewnętrznego i wolności.

Tapas zachęca do wytrwałości, samodyscypliny i poświęcenia w praktyce jogi oraz w życiu codziennym.

Oznacza to konsekwentne podejmowanie wysiłku i pokonywanie trudności w drodze do osiągnięcia tzw. "celów duchowych", co możemy zinterpretować jako samorozwój i integracja.

Tapas pomaga utrzymać silną motywację i zaangażowanie w regularną praktykę, nawet w obliczu wyzwań i przeciwności.

Poprzez wytrwałość i determinację, tapas pozwala rozwijać się zarówno na macie, jak i poza nią, przynosząc głębsze zrozumienie i doświadczenie wewnętrznego wzrostu.

W praktyce asan, tapas oznacza wysiłek i wytrwałość wkładane w praktykę. Oznacza to skupienie się na praktyce z pełnym zaangażowaniem i koncentracją, nawet gdy jest to trudne lub wymaga wysiłku fizycznego.

Wykonywanie asan z energią "tapas" oznacza utrzymywanie stabilności, kontroli oddechu i pełnego zaangażowania w każdym ruchu, co pomaga w rozwijaniu siły, elastyczności i koncentracji umysłu. Ta praktyka dyscypliny i poświęcenia w asanach pomaga uczniowi rozwijać się zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Tapas dla mnie jest Niyamą, z którą od samego początku miałam mocną relację. Tapas pomagał mi wytrwać w praktyce, zwłaszcza w trudnych momentach lub wtedy, gdy mi się nie chciało.

Bez tapasu, trudno jest zachować w miarę stałą praktykę. Dla mnie tapas jest siłą napędową aczkolwiek, nie oznacza to surowej samodyscypliny - raczej, dyscyplinę pełną miłości, która w miękki sposób zachęca mnie do popychania mojej granicy dalej.

Svadyaya - Samopoznanie, studiowanie świętych pism, studiowanie siebie. Svadhyaya ma kilka znaczeń.

Svadhyaya odnosi się do praktyki samopoznania i samozrozumienia. Jest to proces badania i odkrywania samego siebie poprzez introspekcję, refleksję oraz studiowanie duchowych tekstów.

Samoobserwacja prowadzi do zmniejszenia cierpienia. Gdy poznajemy siebie, zadajemy sobie fundamentalne pytanie :"Kim jestem", odchodzimy od stanu ignorancji, niewiedzy (Avidya), do wiedzy (Vidya). Wiedzy na temat tego kim jesteśmy, jaka jest nasza prawdziwa natura.

Svadhyaya polega na obserwowaniu swoich myśli, emocji, przekonań i reakcji w różnych sytuacjach życiowych. Poprzez regularną praktykę svadhyayi uczymy się być bardziej świadomi siebie oraz odkrywać prawdziwą istotę naszego istnienia.

W kontekście jogi, svadhyaya obejmuje również studiowanie świętych tekstów jogi, takich jak: Jogasutry Patanjalego, Bhagawadgita czy Upaniszady. Analiza tych tekstów pomaga praktykującemu zgłębiać zrozumienie jogi oraz odkrywać uniwersalne prawdy dotyczące życia, rzeczywistości i ludzkiego ducha.

Side note: To, że będziesz wnikliwie studiować te teksty, nie spowoduje, że automatycznie przechodzisz na hinduizm (jak niektórzy mogą myśleć). Poszerzanie wiedzy i poznawanie siebie może przynieść jedynie korzyści

W praktyce, svadhyaya prowadzi do głębszego zrozumienia siebie, co może przynieść większą równowagę, harmonię i spełnienie w życiu.

W praktyce asan, Svadhyaya odnosi się do głębszego zrozumienia i eksploracji samego siebie poprzez ciało. Obejmuje to obserwację myśli, emocji i reakcji podczas praktyki oraz kontemplację nad tym, co się pojawia. Ćwicząc, możesz zauważyć, jakie myśli i emocje wywołują określone pozycje, oraz jak reaguje na nie ciało.

Svadhyaya w praktyce asan zachęca też do eksploracji granic ciała, ale z poszanowaniem swoich możliwości i potrzeb. Uczysz się słuchania własnego ciała i reagowania na jego sygnały, unikając nadmiernego nacisku lub przekraczania granic.

Svadhyaya pomaga w procesie transformacji i rozwoju osobistego, umożliwiając praktykującemu osiągnięcie pełni potencjału.

Iśvara Pranidhana - Poddanie się, poświęcenie się Bogu, Sile Wyższej. Jest to praktyka oddania się wyższej mocy lub większej rzeczywistości, co ma na celu budowanie głębokiego zaufania i pokory. Oczywiście to w jakim stopniu jesteśmy w stanie poddać się sile wyższej, wiąże się z naszą zdolnością do zaufania. I jak wszystko - jest to proces, i często niełatwy.

Iśvara Pranidhana pomaga praktykującemu rozwijać większą świadomość siebie, kultywować pokorę i budować głębsze poczucie łączności z życiem i wszechświatem.

Iśvara Pranidhana buduje zaufanie. Dzięki niej uznajemy, że istnieje siła lub rzeczywistość większa od nas samych, która prowadzi do głębszego zrozumienia i zaufania do siebie samego oraz do świata zewnętrznego.

Praktykowanie Iśvara Pranidhany może oznaczać poszukiwanie głębszego znaczenia życia, celu czy poznania duchowej natury rzeczywistości.

Jest to praktyka oddania się służbie i wspierania innych, co przynosi satysfakcję i głębsze poczucie spełnienia. Oddaję siebie i swoje życie Bogu, co oznacza, że żyję w głębokim zaufaniu, wiem, że poprzez moje życie w służbie, staję się narzędziem do swobodniejszego przepływu boskiej energii, mojej siły życiowej. Żyję tak aby dodawać do kolektywnej ekspansji.

W praktyce asan, Iśvara pranidhana może być wyrażana poprzez oddanie się procesowi praktyki jogi. Praktykujący może skupić się na zaufaniu do swojej mocy życiowej, oddając kontrolę nad ciałem i umysłem, i akceptując każdy moment praktyki takim, jakim jest.

Możemy również wykorzystać czas praktyki do refleksji nad swoim miejscem w świecie, poczucia wdzięczności i uznania za samą możliwość praktyki jogi oraz za wsparcie i inspirację płynącą z duchowych źródeł.

Podczas praktyki asan, Iśvara pranidhana może również być wyrażana poprzez skupienie uwagi na duchowym aspekcie praktyki. Możesz skupić się na intencji jaką masz na daną praktykę, oddając efekty swojej pracy w ręce wyższej mocy.

Jak widzisz Iśvara Pranidhana nie jest łatwą praktyką, wymaga od współczesnego człowieka poszukiwania głębszego sensu, zatrzymania się, wyjścia z ego-umysłu i uznania, że jest coś więcej niż on sam.

Dla mnie praktyka Iśvara Pranidhany jest lekcją pokory, lekcją poszukiwania swojego miejsca w układance zwanej życiem, oraz kierunkiem pokazującym mi moje połączenie ze Źródłem i z moją Jaźnią.